پایداری
اصراف یک امر غیراخلاقی است. هرچند دو دوران جدید مصادیق بیشتری پیدا کرده، ولی سخنی است که از قدیم نقل می‌شده‌است. اصراف، زیاده‌روی، پرخوری و دیگر نمونه‌های اصراف، در ادیان و فرهنگ‌های مختلف مذمت شده است. در دنیای کسب و کار هم استفاده نادرست و بیش از اندازه از منابع یکی از چالش‌های سازمان‌هاست. علاوه بر بُعد غیراخلاقی مصرف بی‌رویه منابع، از لحاظ بهره‌وری و هزینه‌های کسب و کار، استفاده‌ی درست از منابع حائز اهمیت است.
کارآفرینان، رهبران کسب و کار و مدیران سازمانی باید بر روی مصرف منابع نظارت دقیقی داشته باشند. طرح کسب و کار اگر از همان ابتدا از این زاویه نیز مورد دقت قرار بگیرد، فرآیند نظارت بر مصرف بهینه‌ی منابع در ادامه‌ی کار آسان‌تر و اثربخش‌تر خواهدبود. در هر کسب و کار، میزان مصرف منابع علاوه بر وضعیت موجود، باید منطبق بر نیاز آینده و موجودی آن منابع در دنیا نیز باشد. از این لحاظ است که "پایداری" منابع یکی از ستون‌های اخلاق‌مداری قرار می‌گیرد.
انصاف، درستی، نجابت و پایایی، چهار ستون اخلاقی شرکت‌ها در دنیای کسب و کار هستند. البته تنها این چهار ستون ضامن اخلاقی بودن یک کسب و کار نیستند، اما پیروی زودهنگام از آنها زیربنای شرکت را می‌سازد که مبتنی بر تعهد اخلاقی خواهدبود. ذکر این نکته لازم است که رعایت اصول اخلاقی و حرکت در مسیر درست، علاوه بر اینکه یک رفتار اخلاقی است، یک رفتار حرفه‌ای در کسب و کار نیز به شمار می‌رود. رفتاری که موجب رضایت مشتریان و کارمندان خواهدبود.